เรื่องเล็ก

การเลือกใช้ภาษาในสถานการณ์ตึงเครียด……เป็นอีกทางออกหนึ่งของมนุษย์…..ทุกชาติทุกภาษาจึงมีเรืองขำขัน….เล่าสู่กันฟัง….และเก็บเรียบเรียงเขียนเป็นเรื่องเป็นราวเผยแพร่……พอรวมเรื่องที่เขียนเป็นรูปเล่มออกขาย…ก็กลายเป็นว่าภาษาช่วยทำเงิน…สร้างอาชีพใหม่ไปเลยก็มี…ใครอยากเพิ่มรายได้ด้วยภาษาก็พยายามรวบรวมเรื่องราวขำๆขันๆรอบตัวเอาไว้……อย่าไปลอกเลียนของใคร…รวบรวมแล้วส่งเรื่องไปยังสำนักพิมพ์ขายขำก็จะได้เงินใช้…..เรื่องขำขันหลายเรื่องก็มาจากชีวิตประจำวันแทบทั้งนั้น…..และก็มักจะเกี่ยวพันกับสังคมในครอบครัว…เช่นเรื่องที่นำเสนอในวันนี้…..เป็นเรื่องของแม่ลูกคู่หนึ่ง….เมือคุณลูกนำผลการเรียนประจำภาคเรียนมาให้คุณแม่ดู

คุณแม่…..:  สอบกี่ครั้งๆ….ก็ได้ที่โหล่….ลูกไม่คิดจะทำให้ดีขึ้นบ้างเลยหรือไง…..แม่เครียดนะ

คุณลูก…..: แม่อย่าไปเครียดกับเรื่องเล็กน้อยเลย…จะได้ที่ 1 หรือที่สุดท้ายก็เรียนรู้จากครูคนเดียวกันนั่นแหละ….คนที่ได้ที่ 1 น่ะแค่ขยันตอบให้ถูก…ไม่ได้แปลว่ารู้มากกว่าคนอื่นหรอกนะ

  ********************************

เรื่องนี้ก็คงเหมือนเด็กที่บอกว่ามีความสุขที่สอบได้ที่โหล่….เพราะเขาคือผู้เสียสละที่ทำให้เพื่อนๆทั้งห้องรู้ว่ายังมีบางคน ที่รู้สึกว่ายังดีที่มีคนที่เรียนแย่กว่าเขาอีกอย่างน้อย 1 คน…นี่เป็นเรื่องของคนที่คิดใหญ่ไม่คิดเล็กจริงๆนะ