ท่องย่านอาซากุสะ ไหว้พระในวัดเซนโซจิ ถนนคนเดินนาคามิเซที่มีร้านขายของที่ระลึกหลายตรอกเรียงขนานกันไป มีความลึกประมาณเกือบ 300 เมตร มีร้านที่ท้าทายคือร้านขนมสวยๆที่มีให้เลือกซื้อเลือกชิมมากมาย ผู้คนเดินกันขวักไขว่ คนเยอะแต่ก็พอให้สังเกตได้ จะซื้ออะไรจะชิมอะไรก็เลยต้องแอบมองมวลชนแล้วไปเข้าคิว (คิดในใจว่าถ้าคนเยอะอาจหมายถึงอร่อยก็ได้ถึงแม้ลูกสาวตัวดีจะใช้ขัดขวางเส้นทางอร่อยขนาดไหน แม่อย่างเราก็เล็ดลอดไปซื้อมาชิมจนได้ อิอิ..) มี ของที่ระลึกพวกตุ๊กตาแมว กุญแจแมว และอีกหลายๆแมว ตะเกียบ โคม พัด กลอง การ์ตูน ดูแล้วที่บ้านมีเกือบครบ เพราะเพื่อนฝูงและลูกศิษย์ที่มาก่อนเราซื้อไปฝาก ยังเรียงรายอยู่ในตู้ (.. นี่ถ้ากลับไปแล้วเอาที่มีไปฝากคนอื่นก็จะประหยัดตังค์ค่าซื้อของฝาก เก็บตังค์มาซื้อขนมได้ชิมได้อีกซินะ คิดในใจแต่ไม่ได้ทำหรอกนะ) ขนมที่นี่แทบทุกชนิดมีถั่วเป็นส่วนประกอบ บางชนิดมีปลาเป็นส่วนผสมที่ระงับกลิ่นไม่อยู่ จะมีก็แต่”ทาโกะยากิ” ที่ลงทุนลองกินเปรียบเทียบกันดูพบว่าทุกร้านอร่อยหมด ไม่มีกลิ่นคาวปลาหมึกแม้แต่ร้านั้ขายข้างทางก็อร่อยเหมือนกัน รสชาติ”ทาโกะยากิ” ของแท้ที่ญี่ปุ่นช่างแตกต่างมากๆกับ”ทาโกะยากิ” ที่ทำในไทยแล้วนำมาขายแถวถนนคนเดิน เพราะคุ้นชินกับ”ทาโกะยากิ” จึงทำให้ได้ได้กินพวก ดังโงะ เซนเบ้ และขนมอื่นๆที่ไม่รู้จักได้ครั้งเดียว (เพราะอ่านภาษาญี่ปุ่นไม่ออกนั่นเอง ) มีร้านยากิโซบะ ไก่ทอด ที่มีคนไปชุมนุมกันแน่นรอบๆร้าน แต่ต้องรีบไปไหว้พระ เลยต้องงดเพราะมีที่หมายอีกหลายแห่งที่ต้องเดินไป
ผ่านทางเข้าวัดมาทางประตู HOZUMON เป็นซุ้มประตูสีแดงสูงเด่น แขวนโคมขนาดใหญ่ให้ดูภูมิฐานสง่างาม มัวแต่ยืนมองผู้คนที่ยืนถ่ายรูปให้กัน บ้าง เซลฟี่ตัวเองบ้าง ดูแล้วแล้วก็เพลิดเพลินไปกับความสุขของคนอื่นจนเกือบลืมถ่ายภาพกับโคมยักษ์เพื่อเอาไปอวดใครๆว่ามาถึงอาซากุสะแล้วนะ ก็เลยให้ลูกจัดไปหลายๆรูป แต่ไม่มีเวลาโพสต์ท่า ทำหน้า หามุมสวย ดังภาพที่นำมาให้ดูด้านล่าง
พอได้ภาพจากมุมนิยม มองไปทางด้านซ้ายมือ ตามที่เห็น มีเจดีย์ 5 ชั้นกำลังบูรณะอยู่เลยไม่ได้ภาพสวยมุมนี้ ได้ภาพศาลเจ้าอาซากุสะไกลๆและขอพรเป็นภาษาไทยในใจเท่านั้น ไม่ได้ไปล้างมือและดื่มน้ำในกระบวยเหมือนที่เคยเห็นในทีวี แต่ก็ได้มาอยู่ในบรรยากาศของดินแดนศักดิ์สิทธิ์ อย่างที่ท่านตั้งใจ ขอบคุณนะคะท่านโฃกุน ความประทับใจคือสถานที่แห่งนี้มีผู้คนมากมาย แต่ก็ยังสะอาดสวยงาม คนเยอะก็จริงแต่ไม่มีเสียงดังเอะอะโวยวาย ร้านรวงทั้งหลายเป็นระเบียบ วิถีญี่ปุ่นทุกพื้นที่ มีทั้งความงดงามและหนุนส่งด้วยเรื่องระเบียบวินัยที่แฝงอยู่ในทุกมุมเมือง การหยิบฉวยข้าวของ หรือฉกชิงวิ่งราวมาอยู่ที่นี่หลายวันแล้วก็ยังไม่เคยพบเห็น หรือมีใครเตือนให้ระวัง จะมีป้ายเตือนให้ระวังหรือไม่ก็ไม่รุ้นะ เพราะเราอ่านไม่ออก แต่เท่าที่สังเกตก็ไม่เห็นอวัจนภาษาที่มุมใดเตือนไว้เลยนะ จบเรื่องเล่าย่านอาซากุศะละ มาชมภาพที่เก็ยมายืนยันว่าเคยมาแล้วๆๆๆ กันนะ
Leave a Reply