บทกลอนไว้อาลัย   คุณแม่ละมัย  หม่องสนธิ

ปฏิทินมาหยุดแผ่นสุดท้าย

 แม่พักกายนิจนิรันดร์วันฟ้าหมอง

สามดวงใจลูกบอบช้ำน้ำตานอง     

เมื่อจำต้องรับความจริงยิ่งจาบัลย์

นามละมัย ของแม่มีแต่ให้            

 ยอมเหนื่อยกายทำเพื่อลูกได้สุขสันต์

รักของแม่เปี่ยมเมตตาสารพัน       

นำชีวันให้ลูกเป็นเช่นวันนี้

ลูกทั้งสามงามสง่าเป็นทายาท       

แม่เปรื่องปราดสอนพุทธธรรมนำวิถี

ให้ความรู้อย่างพอเพียงเลี้ยงชีวี   

ลูกจึงมีความสุขทุกวันวาร

การกระทำ คำพูด พิสูจน์ค่า

ย้ำเตือนลูกเสมอมาเวลาผ่าน

ภาพของแม่ยิ่งสวยงามไปตามกาล

อบอุ่นถึงรุ่นหลานผสานใจ

ต่อให้รวมความรักทุกฟากฟ้า

ก็ไม่อาจแทนค่ารักแม่ได้

 ถึงวันที่แม่เดินทางห่างไปไกล

 ลูกรวมใจกราบอำลาพร้อมหน้ากัน

ร้อยรวมจิตอธิษฐานในวันนี้

 ให้แม่มีสุขแสนในแดนสวรรค์

กุศลกรรมแม่ทำไว้หลายหมื่นวัน

 ช่วยรับขวัญแม่ส่งตรงทิพย์พิมาน.

กราบอำลาคุณแม่ด้วยความเคารพรักและอาลัย

จากใจลูกหลานและญาติมิตรทุกคน

กิติยา  เตชะวรรณวุฒิ  ผู้ประพันธ์  

1 กันยายน 2560